Επιθυμείτε να γευθείτε ζουμερό αγριογούρουνο με κόκκινη σως άγριων μούρων; Θα θέλατε να ζήσετε για λίγες ημέρες σε μια πόλη του 14ου αιώνα; Νιώθετε την ανάγκη να χαθείτε σε δαιδαλώδη ελικοειδή μεσαιωνικά σοκάκια που σχηματίζουν πέτρινοι τοίχοι σπιτιών και πύργων; Αν ναι, όλα αυτά και πολλά άλλα μπορείτε να τα ζήσετε στην πρωτεύουσα της Εσθονίας, το Ταλλίν.
Παρά τις γρήγορες αλλαγές, μετά την ανεξαρτητοποίηση της Εσθονίας το 1991, ο τουρισμός δεν κατάφερε ακόμη να διεισδύσει στις παραδόσεις των Εσθονών. Εν τούτοις, η πρωτεύουσα της χώρας, το Ταλίν, έχει εκσυγχρονιστεί τόσο ώστε ουσιαστικά να θεωρείται σήμερα προάστιο του Ελσίνκι. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στο πλοίο το οποίο ενώνει σε περίπου δύο ώρες το Ταλίν με το Ελσίνκι η πλειονότητα των επιβατών είναι Φινλανδοί. Οι σκανδιναβοί ταξιδιώτες πηγαίνουν ανελλιπώς στην Εσθονία, ίσως γιατί ποτέ, μέσα στην παραζάλη του ποτού, δεν θυμούνται με ακρίβεια την προηγούμενη επίσκεψή τους. Η χαμηλή τιμή των ποτών έλκει τους «στερημένους» πότες, οι οποίοι ξεκινούν την κατανάλωση οινοπνευματωδών από την είσοδο στο πλοίο, στο λιμάνι του Ελσίνκι, ως την επιστροφή τους σε αυτό, πάντα με γεμάτες τις βαλίτσες τους από μπουκάλια.
Στην απέναντι πλευρά το πλοίο προσεγγίζει το λιμάνι του Ταλίν, το οποίο δεν απέχει παρά δέκα λεπτά με τα πόδια από το κέντρο της πόλης. Μια πόλη που παρά τις αλλεπάλληλες λεηλασίες, τις καταστροφές και τους βομβαρδισμούς που υπέστη στη διάρκεια των αιώνων διατηρείται αλώβητη ως σήμερα.
Το Jazzkaar κάθε άνοιξη έλκει εδώ και μια δεκαετία χιλιάδες τουρίστες και μουσικούς από όλον τον κόσμο. Βέβαια τα φεστιβάλ στο Ταλίν δεν σταματούν στην τζαζ αλλά περιλαμβάνουν από μουσική μπαρόκ ως τους πλέον σύγχρονους ήχους και από τις σλαβικές παραδόσεις ως τους πλέον μοντέρνους χορούς.
Δεν είναι όμως μόνο οι εκδηλώσεις που έλκουν τους τουρίστες αλλά η ιστορία της χώρας. Γι' αυτό άλλωστε η UNESCO αναγνώρισε το παλιό Ταλίν ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Πράγματι, από τον λόφο Toompea διακρίνονται καθαρά τα 650 χρόνια της ιστορίας της πόλης. Κοντά στο κτίριο του Κοινοβουλίου και στην ορθόδοξη ρωσική εκκλησία του 19ου αιώνα βρίσκεται η πρώτη χριστιανική εκκλησία της Εσθονίας και στενά δρομάκια που διατηρούνται ανέπαφα από τον 14ο αιώνα.
Από τον ίδιο λόφο φαίνεται καθαρά και η υπόλοιπη πόλη και ιδιαίτερα το λιμάνι, όπου εμπορικά και επιβατηγά πλοία αράζουν στη σειρά, απόδειξη ότι η θάλασσα θα είναι πάντα η πιο σημαντική πύλη εισόδου στην Εσθονία.
Λίγο πιο κάτω, στην κεντρική πλατεία και στα στενά γύρω από αυτήν, βρίσκονται δεκάδες μικρά εστιατόρια και μπιραρίες. Πρόκειται για μικρούς όμορφους χώρους (με τραπεζάκια έξω το καλοκαίρι) στα ισόγεια παλιών μεσαιωνικών σπιτιών, οι οποίοι έχουν αναπαλαιωθεί με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην αλλοιώνονται τα βασικά χαρακτηριστικά των κτιρίων.
Στη διάρκεια του χειμώνα η σκοτεινιά καλύπτει την πόλη με μυστήριο και η ζωή μεταφέρεται μέσα στα καφέ, στα εστιατόρια και στα μπαρ.
Ιδιαίτερα δημοφιλές και πολύ γευστικό είναι το αγριογούρουνο, όπως και αν είναι μαγειρεμένο. Το τοπικό Vana Tallinn, ένα εξαιρετικά γλυκό και δυνατό λικέρ σερβίρεται παντού: στον καφέ, με γάλα και πάγο, με σαμπάνια ή σκέτο. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα «μυστηριώδες» ποτό, αφού ουσιαστικά κανείς δεν γνωρίζει από τι παρασκευάζεται. Πάντως οι περισσότεροι δυτικοί προτιμούν την εσθονική μπίρα, τη Saku.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου